مرحباً بكم أصدقائي وأحبابي عاشقي القراءة والقصص الرومانسية مع رواية رومانسية جديدة للكاتبة المتميزة دودو محمد والتي سبق أن قدمنا لها العديد من القصص والروايات الجميلة علي موقعنا قصص 26 وموعدنا اليوم مع الفصل السابع والعشرون من رواية وردة بلا حياة بقلم دودو محمد
رواية وردة بلا حياة بقلم دودو محمد - الفصل السابع والعشرون
اقرأ أيضا: قصص رومانسية
رواية وردة بلا حياة بقلم دودو محمد - الفصل السابع والعشرون
اشرقت شمس صباح يوم جديد وبيها بعض الغيوم التى تسمى الهدوء ماقبل العاصفه
استيقظ أحمد من نومه ولكن احس بشئ على ذراعه بيبص اتصدم
كانت كارمن نايمه جمبه شبه عاريه وهو صدره عارى
آحمد :- 😨😨😨هو ايه اللى حصل انا مش فاكر حاجه وايه جاب كارمن هنا فى اوضى
كارمن :- حست بأحمد فتحت عنيها وقالت صباح الخير يا حبيبى ولا اقولك صباحيه مبركه ياعريس
أحمد :- اتصدم من كلام كارمن ايه اللى انتى بتقوليه ده انا مش فاكر حاجه واستحاله اخون إيمان
كارمن :- والله مش ذنبى انك مش فاكر
أحمد :- طب ايه اللى حصل امبارح
كارمن :- كنت تعبان ودخلتك الاوضه وكنت هغيرك هدومك روحت انت شدتنى قعد اقلك بلاش ياأحمد هتندم بعد كده انقضت عليه وقلعتنى هدومى وووالباقى انت عارفه بقى
أحمد :- لالالالا استحاله اعمل كده
كارمن :- على فكره انت مغضبتش ربنا انا مراتك
أحمد :- بس خنت إيمان هبص فى وشها ازاى هتعرف من عينى وبكره فرحنا منك لله ياشيخه ايه جابك هنا قومى البسى هدومك وامشى من هنا
……………………………………………………
عند إيمان صحيت من نومها بدرى وقامت أخدت شاور واتوضت ولبست هدومها وطرحتها اداة صلاتها ومسكت شنطة إيديها وشنط الهدوم وخرجت من الاوضه شافها مروان
مروان :- صاحيه بدرى انهارده يعنى رايحه فين على الصبح كده
إيمان :- هروح الشقه هحط الشنط دى هناك وهطلع على الشركه
مروان :- اجى معاكى اوصلك بالشنط دى
إيمان :- لا لا هما خفاف روح انت شغلك
مروان :- ماشى خلى بالك من نفسك
إيمان :- حاضر سلام وخرجت من باب الشقه ونزلت من البيت وقفت تاكسى وركبت فيه وقالت ليه على العنوان وصلها عند بيت أحمد
……………………………………………………
نزلت إيمان من التاكسى حسبته ومسكت الشنط وطلعت السلم فتحت الباب ودخلت وشافت كاسين عصير
إيمان :- بستغراب اتنين ومين كان عنده امبارح ده حطت الشنط على الكنبه ولسه هتفتح باب الاوضه سمعت أحمد بيتكلم واستغربت بس أتفجأت لما سمعت اسم كارمن وسمعت الحوار اللى دار بنهم
احمد بيفتح الباب شاف إيمان وقفه ودموعها على خدها
أحمد :- اتصدم لما شفها وشاف دموعها وقال لا ياإيمان متفهمنيش غلط والله ماأعرف ده حصل ازاى ولا فاكر حاجه اصلآ
إيمان :- 😧😧😧😧😧😧😧😧
أحمد :- ياإيمان ردى عليا وبلاش عياط
وجه يمسكها من أيديها
إيمان :- زقته وبعدت عنه وقعدة تمسح مكان مسكته كأنه عنده مرض معدى وخايفه ليعديها 😢😢😢😢
أحمد :- طب اضربينى موتينى بس متعمليش فى نفسك كده
إيمان :- مستحملتش تسمع صوته اكتر من كده🙉🙉🙉 طلعت تجرى وخرجت من الشقه وبعد كده من العماره كلها
أحمد :- دخل يلبس حاجه ونزل وراها علشان يلحقها
كارمن :- 😈😈😈😈 تبقى ورينى هتتجوز ازاى بكره هههههههههه
ودخلت لبست هدومها وخرجت من الشقه
……………………………………………………
عند أحمد فى الشارع قعد يدور على إيمان بس ملاقهاش
أحمد :- هتكون راحت فين دى ياربى
وقعد يلف عليها فى الشارع بالعربيه بس ملاقهاش
…………………………………………………
عند إيمان نزلت تجرى فى الشارع وهى منهاره من العياط وقفت تاكسى وراحت عند قبر ابوها
إيمان :- وهى بتعيط شوفت يابابا بنتك واللى بيحصلها انا تعبت اكيد انت حاسس بيا قولتله مش هسمحك لو خونتينى وراح خانى لالالا ده دبحنى قتلنى داس على قلبى ومشاعرى هو انا ليه مش مكتوب ليا الفرح تملى بس مكتوب ليا الحزن والهم والشقى طب قولى اعمل ايه اموت نفسى واخسر اخرتى ولا اعيش واخسر دنيتى جوبنى ساكت ليه هوانا مش باخد منك غير السكات وبس عععععععععععععععع يارررررررررررررررررب انا تعبت بقى
ريحنى من اللى انا فى
وقعدة تضرب على قلبها وتقول مدقش تانى بقى انت السبب فى اللى انا فى انت سبب عذابى وحرقتى انت السبب
ط.ط.طب اعمل ايه لو رفض منه الجواز موضوع هاجر هيقف ولو وفقت مستحيل ابص فى وشه تانى
يااااااااااااااااااااااااااارب حلها من عندك يارب وفى الوقت ده حست بأيد على كتفها اتخضت وبتبص لاقت راجل كبير وعجوز
الراجل :- وحدى الله كده يابنتى كلنا هنموت
إيمان :- بدموع مش شرط كل الميتين مدفونين تحت التراب فى ميتين فوق التراب بس بجسم متحرك فى حركه بس مفهوش حياه روح من غير نفس بيبقى عايش على الارض بس ميت زى ورده مزروعه فى جنينه بس من غير حياه اهو انا زي الورده دى عايشه ورده بلا حياه
الراجل :- ولا تقنطى من رحمت ربنا هو قادر على كل شئ اهو الورده اللى انتى بتقولى عليها من غير حياه رغم كده بتنشر عبيرها علشان تسعد الناس وممكن يجى عليها وقت مع حبة اهتمام بيها ترجع تانى للحياه يابنتى خليك عارفه ان زى مابعد الشتا ربيع بعد العذاب فرح خليك فكره مقولة الله عزه وجل انا بعد العسر يسرا انا بعد العسر يسرا
علشان كده قولى علطول اللهم يسر ولا تعسر وربنا انشالله قادر يفرح قلبك ويبعد عنه الحزن
إيمان :- انا متشكره اوى ليك متعرفش كلامك ده ريحنى قد ايه
الراجل :- انا فقد بنتى الواحيده ومراتى فى يوم واحد وبنتى كانت عروسه وفاضل يومين على فرحها ورغم كده مؤمن بقضاء ربنا وباجى هنا المقابر ازرهم وارجع تانى البلد
إيمان :- انت مش من هنا
الرجل :- لا انا من اسيوط
إيمان :- مش باين عليك انت بتتكلم زينا
الراجل :- انا اتعلمت هنا واتجوزت هنا واتولدت بنتى هنا وكبرت هنا بس لما ماتوه مبقاش ليا حاجه هنا رجعت تانى اسيوط وعشت مع اختى الارمله فى بيت واحد
إيمان :- انت طيب اوى وكان نفسى يبقى ليا اب زيك
الراجل :- وانا كنت بتمنا تبقى بنتى زيك كده وياريت لو تقبلى تقوليلى يابابا وانا اقولك يابنتى
إيمان :- ماشى يابابا ايه
الراجل :- حسن
إيمان :- ماشى يابابا حسن
حسن :- ماشى يابنتى ايه
إيمان :- هههههههه إيمان
حسن :- عاشت الاسامى يابنتى
إيمان :- طب ممكن اطلب منك طلب
حسن :- طبعآ
إيمان :- خليك واحضر فرحى بكره
حسن :- انتى فرحك بكره
إيمان :- اه بس ودينى لدفعه تمن اللى عمله فيا غالى اوى وبعد ماأنتقم منه هطلق منه واسيبه
حسن :- غلط يابنتى اللى هتعملى ده مهما حصل متخليش الانتقام يدخل قلبك علشان نهايته وحشه
إيمان :- لا لازم اكسره قلبه زى ماكسر قلبى
حسن :- ربنا يصلح حالك وانا بكره انشالله هكون اول الموجدين
إيمان :- انشالله
وقامت إيمان وطلعت من المقابر مع حسن وركبت تاكسى وروحت البيت
…………………………………………………
طلعت إيمان البيت وفتحت باب الشقه وكان احمد موجود
أحمد :- ك.ك.كنتى فين انا دورت عليكى فى كل حته وملاقتكيش
إيمان :- شئ ميخصكش
أحمد :- طب ايه اللى عمل هدومك كده كلها تراب
إيمان :- قولتلك شئ ميخصكش وبعد اذنك اتفضل امشى من هنا علشان عايزه اخش اوضى وانام
أحمد :- إيمان اسمعينى والله انا مش فاكر حاجه ومش متأكد ان كان حصل حاجه ولا لا
إيمان :- وانا ميهمنيش ان كان حصل ولا محصلش
أحمد :- بلاش تعملى معايه كده احنا بكره فرحنا واكيد هى عملت كده علشان تخرب علينا فرحتنا
إيمان :- انت اللى بنأدم ضعيف وشهوانى مش مهم عندك تجرح ودوس على مشاعر غيرك فى سبيل بس تحصل على شهوتك
أحمد :- لا ياإيمان انا عمرى ماكنت شهوانى مع حد ولا عمرى فكرت فى الحاجه دى غير منك وبس علشان بحبك
إيمان :- هه تحبنى لا انا مجرد جسم بس مش عارف تطوله بس مجرد ماتاخد اللى عايزه هكون بالنسبالك ولا حاجه
أحمد :- انتى شيفانى بالقاذره دى شيفانى انى عايز جسمك بس وان انا مش بحبك متخليش عصبيتك تخليكى تقولى كلام تندمك عليه العمر كله وعمومآ انا ماشى وهسيبك تهدى وبكره لينا كلام مع بعض سلام
وخرج أحمد من الشقه وإيمان دخلت أوضتها وقفلت الباب عليها وبتبص شافت الفستان الابيض حدفته على الارض وقعدة تدوس عليه برجليها وحدفت نفسها على السرير وقعدة تعيط لحد مانامت
…………………………………………………
عنداحمد وصل الشقه ودخل قعد على الكنبه ومسك راسه وقال
أحمد :- ازاى حصل حاجه زى دى ومش فاكر حاجه اكيد فى حاجه غلط والجواب عند كارمن ومسيرى هعرفه وسعتها هتعرفى ياإيمان انى مش ذئب بشرى ولا عمرى هكون شهوانى
…………………………………………………
عند كارمن كانت قعده فى اوضتها وهى متغاظه
كارمن :- هى عمل فيك ايه علشان تحبها الحب ده كله حتى وانت متخدر رفض تخنها ومردضتش تلمسنى ليه ليه
وقعدة تفتكر اللى حصل
……………………………………………………
فلاش بااك
فتحت كارمن لاحمد زارير القميص وقالت
كارمن :- احمد انت واحشتنى اوى ومشتاقه ليك اوى
أحمد :- مش هينفع اخون إيمان
كارمن :- نزلت بشفايفها على صدر احمد العريض العارى وباسته وزقته على السرير وقعدة تبوس فى كل حته فيه وتقول انت بتاعى انا انت ملكى انا
أحمد :- زقها من على ليه وهو مزال دايخ لا ياكارمن انا ملك إيمان وبس ومن فضلك اطلعى بره وياريت متجيش هنا تانى
كارمن :- ده ميرضيش ربنا انا مراتك برضه
أحمد :- متخلنيش اتهور وارمى عليكى يمين الطلاق انا لحد دلوقتى عامل حساب العيش والملح اللى كان بنا
وبعد كده مسك راسه جامد وحس انا الدوخه بتزيد ومقدرش يقف على رجله وقع على السرير ونام من اثر المخدر اللى كان فى العصير
كارمن :- قلعت هدومها ونامت فى حضنه بقميص النوم وصورت نفسها وهى نايمه فى حضنه وقالت مش لازم دلوقتى تلمسنى المهم دلوقتى اوقف الجوازه وبعد كده هتبقى ليه انا وبس
ونامت فى حضنه للصبح
…………………………………………………
بااااااك
كارمن :- بس لماجت وشافت بعنيها على الطبيعه احسن بكتير الحظ وقف معايه اووووووى المرادى وكلها كام يوم وهترجع هنا تانى لحضنى ياأحمد
…………………………………………………
اشرقت شمس صباح يوم الخميس واستيقظ الجميع البعض منهم مبسوط والبعض منهم حزين
استيقظت إيمان من نومها على صوت هاجر اللى كان سعيد للغايه
هاجر:- صح النوم ياعروسه ايه النوم ده كله وبعدين كنتى مختفى فين امبارح
إيمان :- حطت أيديها على وشها وقالت يخربيت ام الرغى اللى على الصبح
وقالت مش انتى عروسه زى جى ليه بقى تقرفينى روحى انتى جهزى نفسك
هاجر :- انا ياأختى صحيه من بدرى وخلصت نفسى والدور والباقى عليكى انتى بقينا الضهر ولسه حضرتك مجهزتيش
إيمان :- نص ساعه بكتير واكون جهزت ممكن تطلعى بقى بره
هاجر : - لسه هتطلع شافت الفستان بتاع إيمان واقع على الارض قالت
ايه ده ايه اللى وقع الفستان كده على الارض
إيمان :- معرفش وياريت تخدى معاكى وانتى طالعه
هاجر :- مسكت الفستان بتاع إيمان وطلعت بى بره
إيمان :- دخلت اخدت شاور وطلعت لبست هدومها واداة فرضها وخرجت من اوضتها وكان هاجر منتظرها
هاجر :- يلا علشان أحمد وعمرو تحت
إيمان :- اول ماسمعت اسم أحمد اتعصبت وهو جى ليه ده
هاجر :- بستغراب جاين وصلونا مركز التجميل
إيمان :- ماشى ياهاجر امشى ونزلت هاجر وإيمان من البيت وكان أحمد وعمرو وقفين منتظرين نزولهم
عمرو :- ايه كل ده انتو كنت بتعمله ايه
إيمان :- بعصبيه محدش قال ليكم تيجو بدرى
عمرو :- اهدى ياإيمان مالك متعصبه كده
إيمان :- مالى مجنونه ولا بشد فى شعرى وسابتهم وركبت العربيه بس عند عمرو
هاجر :- على فكره هى من الصبح كده معرفش مالها
عمرو :- بس غريبه دى ركبت العربيه عندى وبص لاحمد وقال ساكت ليه ياأحمد انتم متخنقين مع بعض
أحمد :- مفيش حاجه اركب انت العربيه ووصلهم وانا هاجى وراك بالعربيه
عمرو :- حتى انت من الصبح شكلك مش طبيعى هو فى ايه بالظبط
أحمد :- قولتلك مفيش وسابه وراح على العربيه بتاعته
عمرو :- لا ده اكيد فى زعل مابنهم
هاجر :- هما حرين دى حياتهم واحنا ملناش دخل فيها ربنا يصلح الحال بنهم
عمرو :- تسلملى انت ياعاقل يارزين
هاجر :- هههه طب يلا علشان متشوفش الجنان
عمرو :- ياساتر عليكى بتقلبى فى ثانيه
وركب عمرو وجمبه هاجر ومن وراه إيمان ومشى بالعربيه ووراه عربية أحمد وصلهم مركز التجميل ودخلو هاجر وإيمان ومشى أحمد وعمرو علشان هما كمان يجهزو
……………………………………………………
تم تجهيز إيمان وهاجر وكان الاتنين احلى من بعض كانو مثل الاميرات والكل كان مبهور من جملهم وبعد شويه سمعه صوت العربيات
هاجر :- انا خايفه اوى ياإيمان مش قادره اقف على رجليه
إيمان :- متنشفى كده يابنتى واهدى اهى كلها ليله وهتعدى
هاجر :- انا ك.ك.كنت عايزه اسألك سؤال هو انتى لسه بنت مراد ملمسكيش
إيمان : - ايوه محصلش حاجه مابنا
هاجر :- واحمد عارف انك لسه بنت
إيمان :- معرفش بس هو مسألش فى حاجه زى كده
هاجر :- انتى مش خايفه
إيمان :- لا
هاجر :- انتى قلبك ايه
إيمان :- انا قلبى حجر خلاص ارتحتى اسكتى شويه بقى
ودخلت فاطمه وسعاد عليهم
فاطمه :- لولولولولولوى نبى حارسكم وصاينكم خمس فى عين العدوى الله واكبر فى عين اللى ميصليش على النبى
الكل صلى على النبى وسعاد كانت الدنيا مش سيعاها
سعاد :- بناتى الاتنين احلى من بعضيهم ربنا يسعدكم يارب خلاص جهزتم علشان العرسان على نار بره
هاجر :- اه خلاص
فاطمه :- ندهت على العرسان
دخل أحمد وعمرو وكانو فى قمة الوسامه
عمرو :- انبهر بجمال هاجر وقال اللهم صلى على النبى ايه الجمال ده يابنتى انتى مستحيل تكونى بشر زينا
هاجر :- اتكسفت ش.ش.شكرآ
عمرو :- لالالا الليله دى مش عايزه كسوف خالص
عند أحمد وإيمان
أحمد :- اتجن لما شاف إيمان بالجمال ده وقال ايه الحلاوه دى انتى بجد طالعه زى القمر
إيمان :- لوسمحت الزم حدودك ومن هنا لحد ماالفرح يخلص ملكش دعوه بى
أحمد :- ياإيمان مضيعيش اسعد يوم فى حياتنا على حاجه مش متأكد انى عملتها ولا لا
إيمان :- قفل على الموضوع ده دلوقتى بدل ماأروح على البيت دلوقتى وانت عارفنى مجنونه وأعملها
تبطأت هاجر وإيمان ايد عمرو وأحمد وكل واحد ركب عربيته الخاصه
فى العربيه عند عمرو كانت الدنيا مش سيعاهم من الفرحه وطوال الطريق متوقفش عمرو مغزاله فى هاجر
فى العربيه عند أحمد كان السكوت هو سيد الموقف كانت إيمان متابعه الطريق فى صمت وأحمد كل شويه يبص عليها كان نفس اليوم ده يكون اسعد يوم فى حياته
……………………………………………………
وصلت العربيات عند القاعه ونزلو عمرو وهاجر من العربيه
ونزلو أحمد وإيمان من العربيه
تم أستقبالهم بالزفه وكان عمرو وهاجر مبسوطين ومبطلوش رقص فى الزفه
اما أحمد وإيمان رافضه المشاركه فى الزفه وبعد أنتهاء الزفه دخلو العرسان القاعه وجلس الاول أحمد وإيمان على طربيزة المؤذون وتم عقد قرانهم
وبعد عمرو وهاجر وتم عقد القران
وبعد كتب الكتاب طلب منهم الديجى بدء اول فقرات الزفاف بالرقصه السلو
بدء عمرو وهاجر بتمايل على نغمات الموسيقه وأحمد وإيمان برضه بدء الرقص
عند هاجر وعمرو
عمرو :- ربنا يقدرنى واسعدك تملى ومخليش الضحكه دى تفارق شفايفك ابدآ انا أنهارده اسعد أنسان فى الدنيا
هاجر :- وانا برضه اسعد انسانه فى الدنيا وبحس ان ربنا راضى عليه علشان كده بعتلى واحد زيك كده
عمرو :- نفس بقى اسمعها منك انتى خلاص بقيتى مراتى
هاجر :- بكسوف انا بحبك
فى اللحظه دى شال عمرو هاجر وقعد يلف بيها والكل سقف ليهم وبعد كده نزلها وكمل رقص
عند أحمد وإيمان
أحمد :- طب فكى التكشيره دى شويه الناس كلها واخده بالها
إيمان :- مليش دعوه بالناس
أحمد :- تعالى ننسى كل حاجه ونبدء من جديد
إيمان :- انا قولتلك قفل على الموضوع ده وبلاش نتكلم فيه دلوقتى
أحمد :- شايفه عمرو وهاجر فرحنين أزاى تعالى نفرح زيهم
إيمان :- هما حرين يفرحه مايفرحوش ده حاجه تخصهم وعن أذنك وسابته وراحت قعدة على الكرسى المخصص ليهم أحمد اتحرج منها والناس كلهااستغربت حركت إيمان راح أحمد قعد جمبها
أحمد :- ايه اللى انتى عملتي ده الناس كلها أخدت بالها
إيمان :- انا حره
أحمد :- ماشى ياإيمان براحتك
عند عمرو وهاجر قعده يرقصه طول الفرح ومقعدوش ثانيه
اما عند إيمان وأحمد طول الفرح محدش فيهم اتحرك خالص
…………………………………………………
انتها الفرح وكل واحد طلع على الجناح المخصوص ليهم فى الفندق
عند عمرو وهاجر
هاجر:- كانت متوتره وخايفه ووقفه مكانها
عمرو :- نورتى سويدك ياشابه
هاجر :- ههههههههههه
عمرو :- لا واحده واحده عليه علشان قلبى مش حمل كل ده
هاجر :- وشها أحمر من الكسوف
عمرو :- طب ايه هنقضيها وقف كده
هاجر :- انا هخش اغير فى الحمام
عمرو :- لا خليكى انتى هنا فى الاوضه علشان الفستان وانا هخش الحمام
هاجر :- م.م.ماشى
ودخل عمرو الحمام غير هدومه وقعد مستنى هاجر تخلص هى كمان
عده عليه نص ساعه فى الحمام
عمرو :- لا مش معقول كل ده بتغير دى شكلها نامت خبط على الباب من جوه جوجو حبيبتى خلصتى
هاجر :- كانت بتعيط ومردتش عليه
عمرو :- قلق فتح الباب وطلع واتصدم ايه ده هو انتى لسه مغيرتيش
هاجر :- وهى بتعيط هزت راسها بمعنى لا
عمرو :- طب ليه وبتعيطى ليه
هاجر :- ع.ع.عشان الفستان مش عارفه افتحه علشان رباط وسوسته
عمرو :- هههههههههههههه والله مجنونه علشان كده بتعيط
هاجر :- وهى بتهز راسها بمعنى اه
عمرو:- طب تعالى انا هساعدك
هاجر :- ايه لالالا ش.ش.شكرآ انا هتصرف
عمرو :- والله انا جوزك يعنى متتكسفيش منى ووقف وراها
فك الاول الرباط وبعد كده فتح السوسته وايده لمست طهرها
هاجر :- خ.خ.خلاص انا هاكمل
عمرو :- لما شاف ولمس بشرت هاجر بلع ريقه بالعافيه وفتح السوسته وباس ضهر هاجر
هاجر :- اتوترت ع.ع.عمرو ااصبر شويه لما نصلى
عمرو :- حس بتوترها بعد عنها وقال حاضر ياستى انا هخش الحمام وانتى غيرى براحتك وتعالى اتوضى
هاجر :- ح.ح.حاضر
ودخل الحمام وهاجر غيرت واتوضت وصلوه الركعتين وعمرو قال دعاء الزوجين
وقامه من على سجادة الصلاه
مسك هاجر من أيديها وقعدها على السرير
عمرو :- احم انتى ناويه تنامى بأسدال الصلاه
هاجر :- ا.ا.اصلى سقعانه
عمرو :- اقلعيه بس وانتى دلوقتى هتدفى
هاجر :- قلعت الاسدال وكانت لابسه تحتى قميص ابيض قصير
عمرو :- ايوه كده خلى النور يبان
هاجر :- اتكسفت ووشها أحمر
عمرو :- انتى خايفه منى
هاجر :- هزت راسها بمعنى لا
عمرو :- قرب منها ومسك وشها بين ايديه وقال خليكى عارفه انى بحبك وعمرى ماهأذيكى وقرب من شفايفها وبسهاو (وسكتت شهرذاد عن الكلام الغير مباح نسبهم شويه على راحتهم ونبقى نرجع ليهم كمان شويه 😉)
……………………………………………………
عند أحمد وإيمان
دخلت إيمان الاول وأحمد دخل وراها
أحمد :- مبروك ياعروسه
إيمان :- انت ملكش كلام معايا
أحمد :- ازاى انتى مراتى
إيمان :- انا لوعليه مش عايزه ابص فى وشك بس عملت كده علشان هاجر وعمرو مذنبهمش حاجه
احمد :- يعنى مش علشان بتحبينى
إيمان :- انا على قد الحب اللى حبتهولك بقيت بكرهك
أحمد :- ياإيمان أعقلى بلاش نديها فرصه تخرب علينا حياتنا
إيمان :- وانت مفكرتش كده ليه قبل ماتعمل اللى عملته
آحمد :- والله مافاكر حاجه من اللى حصلت بس اللى متأكد منه مستحيل اخونك
إيمان :- كفايه كدب بقى وتمثيل قولتلك على أكتر حاجه بتوجعنى الخيانه ومع ذلك روحت وخنتنى وأنا أستحاله أعيش مع واحد خاين ذيك
وكام شهر وطالقنى وفى الكام شهر دول ملكش دعوه بى قدام الناس احنا متجوزين لكن مابنا وبين بعضينه مفيش حاجه تربطنى بيك فاهم
واطلع بره الاوضه علشان عايزه أغير هدومى
أحمد :- طب اسمعى كلامى بقى طلاق مش هطلق بس قسمآ بالله زى ماكنت ناوى اعيشك اسعد أيام عمرك هاعيشك اتعس أيام عمرك وخليكى فكره انك انتى اللى بدائتى مش انا وسابها وطلع
إيمان :- قعدت تعيط وتقول مش مكتوب ليه اعيش وافرح زى اى بنت
وجت تقلع الفستان بس معرفتش وقالت
هى الحكايه نقصاك انت كمان اتقلع بقى حست بأيد بتتمد وتشد ليها الرباط بتاع الفستان وبعد كده فتح السوسته
إيمان :- اتوترت وقالت
ش.ش.شكرآ
أحمد :- ماشه صوابعه على ضهر إيمان
إيمان :- جسمها كله ساب ومقدرتش تنطق بكلمه واحده
أحمد :- قرب من ودنها وقال انا ممكن المسك دلوقتى واعمل اللى انا عايزه وبرضاكى بس انا مش هاعمل كده علشان انا مش راجل شهوانى وسبها وطلع
تابع من هنا : جميع فصول رواية وردة بلا حياة بقلم دودو محمد
تابع من هنا: جميع فصول رواية أرض زيكولا بقلم عمرو عبدالحميد
إرسال تعليق
يسعدنا تلقي اقتراحاتك أو تعليقك هنا